Het gezin woont sinds drie jaar in onderhuur in een sociale huurwoning van ons. Ze betalen daarvoor een vergoeding aan een man op wiens naam het huurcontract staat. “Het schoolvoorbeeld van onderhuur. Zelf goedkoop een sociale huurwoning huren en dan doorverhuren. Dat is niet toegestaan”, zegt Erik Gerritsen die zich over de zaak heeft gebogen. Wie wordt betrapt op onderverhuren, riskeert ontbinding van de huurovereenkomst en mogelijk een boete van maximaal 15.000 euro. “Een sociale huurwoning is nooit bedoeld om door te verhuren of geld mee te verdienen.
Schaarste
Betaalbare, sociale huurwoningen zijn schaars. De wachttijd voor woningzoekenden kan in de regio oplopen tot meer dan 15 jaar. “We doen er alles aan om dat op te lossen door bijvoorbeeld nieuwbouw, bedrijfspanden om te bouwen naar woningen en van zolderverdiepingen en bergingen volwaardige woningen te maken. Maar duizenden extra woningen is niet iets wat van vandaag op morgen geregeld is”, zegt Gerritsen. “Als je dringend een huis zoekt, maar niet kunt vinden, is dat een hele vervelende situatie.”
Ontbinding van de huurovereenkomst was in dit geval niet nodig, omdat de huurder in december 2023 zelf de huur had opgezegd. En daarbij aangaf dat er ‘nog wel een paar mensen achterbleven’. Zijn onderhuurders had hij verteld dat hij ‘het wel even zou regelen met Ymere’. Gerritsen: “Laat duidelijk zijn: onderhuur staan we nooit toe. Er valt daarom ook niks te regelen. Daarmee benadelen we andere woningzoekenden”
Redelijke oplossingen
Wij namen contact op met de onderhuurders, legden hen uit wat er speelde en gaven hen ruim de tijd vervangende woonruimte te vinden. Wij boden hen zelfs een tijdelijke gebruikersovereenkomst voor deze woning aan. Ook verwezen we hen naar de gemeente voor een urgentie. De gemeente wees die urgentie die af omdat ‘het gezin al een dak boven het hoofd heeft’. De ouders weigerden voor de rest medewerking. Gerritsen: “Ze willen maar één ding. En dat is in de woning blijven. Maar daar zijn we heel duidelijk in. Onderhuur en het omzeilen van wachtlijsten gaan we niet belonen. Daarmee benadelen we alle andere woningzoekenden door hen over te slaan.”
Alleen maar verliezers
Gerritsen benadrukt dat deze rechtszaak in de basis niet gaat om ‘het uit huis zetten van een gezin’, maar wel om ouders na uitspraak van de rechter te bewegen mee te werken aan een redelijke oplossing in het belang van de kinderen. Zo kregen ze nog meer tijd bij het zoeken naar vervangende woonruimte.
“Maar je kunt niet zeggen: ik wil dit huis. Dat gaat niet. Ook wij begrijpen het dilemma, wat schaarste op de woningmarkt betekent, wat het met je doet als je dringend woonruimte zoekt. Daarom hebben we alles gedaan hen te helpen, zoals nog meer tijd een andere plek te vinden.”, zegt Gerritsen. “Helaas tevergeefs. Laat ik duidelijk zijn: wat de uitspraak ook wordt, deze zaak kent alleen maar verliezers.”
Geen nieuws meer missen?
Ontvang het laatste nieuws in uw inbox. Meld u aan voor onze nieuwsbrief